Lang geleden in het jaar 2011 had je nog smartphones, moest je nog lang reizen, voordat je thuis was. Twee uur lang reizen op een dag heen en terug. Was je vroeger vroeg uit, kwam je door de trein pas laat thuis. En je ging nog met je vrienden om in het echt. Je sprak ze ook wel op internet, maar je zag ze ook nog in het echt.
Tegenwoordig is alles beter, sneller en korter. Ook gaat alles nu met de computer, dat kon toen ook al, maar we zijn nu veel stappen verder. De hele wereld is een computer, alleen alles is Touch. Als je naar de winkel wilt om iets te halen, druk je op de knop winkel en je bent in de winkel. En je kunt kopen wat je wilt.
Het openbaarvervoer is zo 2011. Al je nu met je vingers knipt, ben je thuis. Dat scheelt uren reizen. Of je pakt de vliegtrein. Geen vertragingen, geen file en geen wachttijden. Elke minuut gaat er een. Vanmorgen nam ik zoals gewoonlijk vliegtrein 2 naar school. Ik was er in twee minuten. Lekker snel. Maar op de terug weg had ik geen zin om met de vliegtrein te gaan. Dus drukte ik op de knop thuis op mijn Touch screen en ik ben thuis. Kost wel meer energie. Als ik thuis ben, doe ik mezelf even aan de oplader.
Ook had je vroeger nog privacy. Ik hoor je al denken, wat is dat? Nou dat zal ik even uitleggen. Je kon vroeger nog dingen voor jezelf houden zoals je privé leven. Dat we nu ook niet meer hebben. Alles ligt op straat. Het maakt natuurlijk niet uit, we zijn niet anders gewend.
Ook zei mijn robot gisteren, dat ik nog huiswerk moest maken en dat ik dat kon vinden in mijn agenda. Ik heb even aan hem gevraagd, wat hij daarmee bedoelt. Wat hij zei was, dat huiswerk werk is, wat je voor school moet maken. Oké, dacht ik toen, dat was vroeger zeker zo. Nu gaat alles vanzelf, met een druk op de knop heb je, wat je moet maken. Geen agenda meer nodig zoals vroeger. Alles is nu gewoon beter dan toen.
Oké, soms vraag ik aan mijn robot of hij terug zou willen naar het jaar 2011. Dan moet hij lang nadenken en zegt dan, toen werd ik pas gemaakt. Ook vraagt hij de zelfde vraag aan mij. Ik zeg dan, dat ik dat even uit zou proberen met de tijdmachine. Dus stap ik in de tijdmachine en ben in 2011. Maar al snel wil ik terug. Naar mijn vrienden toe op internet.
Facebook heeft me weer eens in zijn macht. Hij begint weer raar te doen. Ik moet er weer wat op zetten. En met mijn vrienden omgaan. Ik heb ze te lang al niet meer gesproken en dat laat facebook mij duidelijk weten. Dus druk ik op de knop vrienden en kijk of er nog andere mensen zijn. En daar ga ik maar mee praten. Dus dat ga ik maar doen, dan is facebook ook weer tevreden.